Αντιμετώπιση Παρενεργειών των Εμβολίων

Στην εποχή της σύγχρονης ιατρικής σημαίνει ότι δεχόμαστε μια σειρά από θεραπείες για τη διατήρηση της υγείας μας, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων. Το γεγονός είναι ότι όλα τα φάρμακα και τα εμβόλια έχουν παρενέργειες. Πώς μπορούμε λοιπόν να μετριάσουμε αυτές τις παρενέργειες; Η απάντηση βρίσκεται στην ομοιοπαθητική.

Τι είναι εμβόλιο;
Ένα εμβόλιο είναι γενικά συγκεκριμένο για μία ασθένεια (ηπατίτιδας Β και τετάνου). Ο εμβολιασμός περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας ουσίας (μικρόβιο, βακτήριο, ιός) στο σώμα με σκοπό την πρόκληση παραγωγής αντισωμάτων για την ασθένεια. Η δραστική ουσία σε ένα εμβόλιο είναι ένα αντιγόνο σχεδιασμένο να διεγείρει τις φυσικές άμυνες του σώματος. Η ανοσολογική αντίδραση επιτρέπει στο αντιγόνο να αποθηκευτεί στη μνήμη του σώματος, ώστε η ανοσία να μπορεί να ενεργοποιηθεί πιο γρήγορα σε περίπτωση μελλοντικής λοίμωξης.
Τα αντισώματα παράγονται από τα Β λεμφοκύτταρα. Ωστόσο, ορισμένα εμβόλια δεν προκαλούν το σχηματισμό αντισωμάτων αλλά προκαλούν μια κυτταρική αντίδραση (εμβόλιο κατά της φυματίωσης). Τα εμβόλια θα πρέπει να χορηγούνται μόνο σε υγιείς ανθρώπους.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι εμβολίων
Εμβόλια κατά των βακτηρίων:
Ζωντανός εξασθενημένος (ιός γρίπης)
Νεκρός (εμβόλιο κατά της λύσσας)
Ανατοξίνες (τοξίνες που παράγονται από βακτήρια)
Πολυσακχαρίτες
Ιικά εμβόλια:
Ζωντανός εξασθενημένος (εμβόλιο πολιομυελίτιδας)
Πλήρως ανενεργό (εμβόλιο ηπατίτιδας Α ή Sars-Cov-2)
Αδρανοποιημένο με αντιγονικές κλάσεις (εμβόλιο ηπατίτιδας Β)

Κίνδυνοι των ανεπιθύμητων αντιδράσεων σε ένα εμβόλιο

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαρτώνται από τον λοιμώδη παράγοντα που καταπολεμάται, τον τύπο του εμβολίου (αποδυναμωμένο, αδρανοποιημένο, κ.λπ.), τη μέθοδο χορήγησης, τη φύση του διαλύτη και την παρουσία βοηθητικών και χημικών συντηρητικών.
Όπως με όλα τα φάρμακα, τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες (ή παρενέργειες). Οι πιο συχνές παρενέργειες είναι ήπιος πυρετός και πόνος ή ερυθρότητα στο σημείο της ένεσης.

Αντενδείξεις για τον εμβολιασμό:
Τα εμβόλια αντενδείκνυνται σε περιπτώσεις ανοσοανεπάρκειας, ιδιαίτερα κυτταρικής ανοσοανεπάρκειας, νεοπλασία, θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά ή κορτικοστεροειδή, HIV.
Ορισμένα άτομα δεν μπορούν να εμβολιαστούν για λόγους που σχετίζονται με την κατάσταση της υγείας τους ασθένεια, εγκυμοσύνη, αλλεργία.  Πριν από την πραγματοποίηση ενός εμβολιασμού, ο γιατρός ελέγχει αν ο ασθενής μπορεί να εμβολιαστεί την προγραμματισμένη στιγμή.
Εάν κρίνετε σκόπιμο το εμβόλιο για να περιοριστεί ο κίνδυνος παρενεργειών, προτιμήστε τα μονοδύναμα εμβόλια αντί για αυτά που περιέχουν πολλά εμβόλια: Τα μονοδύναμα εμβόλια είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις σε σύγκριση με τα πολυδύναμα εμβόλια. Δυστυχώς, τα μεμονωμένα εμβόλια γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρεθούν.
Μην επαναλαμβάνεται εμβολιασμούς σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν πρόκειται για ενισχυτικά, απλά πρέπει να βεβαιωθείτε ότι παραμένετε εντός του μέγιστου απαιτούμενου χρονικού ορίου. Αυτό δίνει στο σώμα χρόνο να αναρρώσει μεταξύ των εμβολιασμών.
Αποφύγετε τα εμβόλια με επικουρικά: Κοιτάξτε τις ετικέτες. Τα εμβόλια διαφορετικών εμπορικών σημάτων έχουν διαφορετικές συνθέσεις.
Εμβολιάστε μόνο άτομα που είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Ομοίως, αποφύγετε να κουράζεστε υπερβολικά μετά τον εμβολιασμό.
Πρέπει επίσης να αποφεύγετε τον ζεστό καιρό για τους εμβολιασμούς. Ενημερωθείτε για τις αντενδείξεις των εμβολίων.

Η ομοιοπαθητική μπορεί να προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στον περιορισμό των παρενεργειών των εμβολίων. Επίσης τα ομοιοπαθητικά  μπορούν να ληφθούν  προληπτικά ή για τη θεραπεία των παρενεργειών. Δεν θα αλλοιώσουν τη δράση του εμβολίου στην στοχευμένη ασθένεια, αλλά θα μειώσουν τις πιθανές αρνητικές αντιδράσεις: επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις, αλλεργίες, ινομυαλγία, σύνδρομο Guillain-Barré, κ.λπ.

Ομοιοπαθητική στη μείωση των βλαβερών επιπτώσεων
Η ομοιοπαθητική είναι μια μορφή εναλλακτικής ιατρικής βασισμένης στην αρχή του «similia similibus curentur», ή «τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια». Η χρήση της ομοιοπαθητικής μπορεί να είναι μια φυσική, μη επεμβατική λύση για τη διαχείριση των παρενεργειών του εμβολιασμού.
Πώς λειτουργεί η ομοιοπαθητική
Στην ομοιοπαθητική, χρησιμοποιούνται πολύ μικρές ποσότητες ουσιών για να διεγείρουν την ικανότητα του σώματος να αυτοθεραπεύεται. Υπάρχουν συγκεκριμένα ομοιοπαθητικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν πριν από τον εμβολιασμό για να προετοιμάσουν το σώμα και να ελαχιστοποιήσουν τις παρενέργειες.

Ομοιοπαθητικού πρωτόκολλο για τον περιορισμό των ανεπιθύμητων επιδράσεων των εμβολίων

Από τις πιο συχνές παρενέργειες του εμβολιασμού περιλαμβάνουν κόπωση, πόνο ή πρήξιμο στο σημείο της ένεσης και μερικές φορές πυρετό. Αν και γενικά ήπια και βραχυχρόνια, αυτές οι επιδράσεις μπορεί να είναι δυσάρεστες.
Η μέρα πριν ή το πρωί του εμβολιασμού: Thuja 9 CH, 1 δόση
Η πρώτη Κυριακή μετά τον εμβολιασμό: Thuja 9 CH, 1 δόση
Δεύτερη Κυριακή: VAB 15 CH, 1 δόση
Τρίτη Κυριακή: Silicea 15 CH, 1 δόση
Την τέταρτη Κυριακή, ανάλογα με τον εμβολιασμό, 1 δόση από: Natrium-muriaticum 9 CH, Influenzinum  9 CH για τετάνου και γρίπη
Gelsemium 9 CH για πολιομυελίτιδα
Mercurius 9 CH για διφθερίτιδα
Phosphorus 9 CH για ηπατίτιδα
Nux-vomica 9 CH ή VAB 9 CH για Φυματίωση
Lachesis 9 CH ή Sulphur 9 CH για χολέρα
Pulsatilla 9 CH για ιλαρά
Vaccinotoxinum 9 CH για ευλογιά

Ομοιοπαθητική για το εμβόλιο κατά του Covid-19
Μετά τον εμβολιασμό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ομοιοπαθητικά για να βοηθήσουν στην ανακούφιση από παρενέργειες όπως η κόπωση, ο πόνος και το οίδημα.
Η μέρα πριν από τον εμβολιασμό: Silicea 15 CH, 1 δόση
Η ημέρα του εμβολιασμού: Apis mellifica 30 CH, 1 δόση
Μετά τον εμβολιασμό: Ledum palustre 5 CH, 1 δόση μετά την ένεση και Gelsemium 15 CH, 3 φορές την ημέρα για 4 ημέρες
Συγκεκριμένα συμπληρώματα διατροφής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τον αντίκτυπο μιας λοίμωξης από Covid-19, με φυσικό και ασφαλή τρόπο για άτομα σε καλή γενική υγεία.

Τα παραπάνω είναι πολύ χρήσιμα σκευάσματα, ωστόσο, δεν αποτρέπουν σοβαρούς κινδύνους, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ή άλλες εκφυλιστικές ασθένειες. Για αυτό τον λόγο χρειαζόμαστε την ανάλυση του συστήματος  Βιο-συντονισμού e-Lybra που θα ανιχνεύσει βαθύτερα επίπεδα του ενεργειακού επιπέδου του ατόμου. Με αυτό τον τρόπο η αγωγή είναι πιο στοχευμένη κερδίζοντας χρόνο και αποφεύγοντας δυσάρεστες συνέπειες.